Tijdens mijn promotie onderzoek wilde ik de complexiteit van een kloppend hart nabouwen met behulp van moleculen en 3D print technieken. Met behulp van moleculen die zelf assembleren via waterstofbruggen (supramoleculaire polymeren), bouwen wij bioactiviteiten (zoals eiwitten, hormonen of medicijnen) in onze materialen. Op deze manier kunnen onze materialen communiceren met de cellen om ze te laten groeien en de weefsels te herstellen. Met behulp van 3D printen manipuleer ik de polymeren assemblage en geef ik structuur en organisatie aan onze materialen.

3D-geprinte objecten zijn normaliter stijf en onbeweeglijk. Door een responsief beweegbaar materiaal te maken (via supramoleculaire functionalizatie) kan ik met externe factoren op een gecontroleerde manier het materiaal stimuleren – zoals bijvoorbeeld spier- of hartweefsel samentrekt. Hiermee hoop ik op een dynamische manier weefsel regeneratie aan te sturen.

Op dit moment werk ik als postdoc aan de valorisatie van onderzoeken om ze sneller naar de markt en kliniek te brengen. Zo hoop ik dat we sneller stappen kunnen zetten richting de toekomst van de moderne geneeskunde.